Aantal leden van voetbalclubs groeit in recordtempo

Het aantal leden groeit drie jaar op rij

In totaal 1.240.437 personen waren in het seizoen ’23-’24 aangesloten bij een voetbalvereniging: 1.064.154 mannen en 176.283 vrouwen. Het aantal leden groeit drie jaar op rij. Met 27.740 nieuwe leden sloot de KNVB het seizoen af met een plus van 2,3%. Directeur amateurvoetbal Jan Dirk van der Zee: „Ook de toekomst oogt positief. De aanwas zet in de eerste maanden van dit seizoen door.” Op de velden van VV Naaldwijk in het Westland gaan meisjes en jongens tot tien jaar op in hun training. Na renoefeningen om warm te worden, komen de ballen tevoorschijn. Een golf van energie gaat door de groep. Eindelijk! „Hier, hier, hier”, klinkt het met hoge stemmen. Dat het guur, winderig weer is met af en toe een regenbui gaat volledig aan ze voorbij. De ogen van bestuurslid voetbalzaken en vicevoorzitter Arjen de Haan lichten op als hij de jeugdige bedrijvigheid op de velden in zijn dorp ziet. „Ik ben hier 46 jaar lid, dat is negentig procent van mijn leven.” Hij heeft de dalen meegemaakt en zelf ook hard meegewerkt om weer tot pieken te komen. Wegwuivend: „Met z’n allen zijn we VV Naaldwijk. Iedereen draagt hier zijn steentje bij.

VV Naaldwijk

Arjen de Haan straalt op het trainingsveld van VV Naaldwijk, waar overal jeugdspelers fanatiek met de bal in de weer zijn.Tussen 2010 en 2017 ging ook op deze vereniging de fut eruit. De Haan terugblikkend: „Financieel was er weinig mogelijk. Leden liepen weg. Er moest iets gebeuren. Het bestuur is er vol voor gegaan. Als je er nu op terugkijkt, waren drie elementen essentieel. Om alle taken ingevuld te krijgen, werd een vrijwilligersplicht ingesteld. Alle leden, ook de ouders van jeugdleden, moesten meehelpen. De fusie met de buren mislukte, waardoor we een nieuwe start maakten en met z’n allen de schouders eronder zetten. En tot slot werd de focus gelegd op de ontwikkeling van vrouwen- en meisjesvoetbal.”

De inkomsten verdrievoudigden

Fotosessie Oranjes: ’Knipoog naar het Engelse schoolmeisjesuniform!’De Haan nam zelf plaats in de sponsorcommissie. De inkomsten verdrievoudigden. „Daardoor konden jeugdactiviteiten worden georganiseerd en waren er bijvoorbeeld ook weer thuistoernooien. Als het leuk is, komen mensen. Dan nemen je kantine-inkomsten toe. Wij hebben hier nu inkomsten uit sponsoring, kantine en contributie. Die zijn niet elk jaar precies hetzelfde, maar er is balans.” Het clubhuis van de zaterdag vierdeklasser is vernieuwd, uit een nalatenschap konden ze een nieuwe tribune laten bouwen, maar het leukste, zegt De Haan, „is dat heel veel leden meehelpen. Die tribune is grotendeels door onze vrijwilligers in elkaar gezet. Er is sprake van saamhorigheid. Met het eeuwfeest hebben we het overdekte terras aan onze kantine aangebouwd. Weer een reden om hier te zijn.” Dan serieus: „Het belangrijkste blijft: iedereen moet zich hier welkom voelen. We hebben alle leeftijden, religies en culturen rondlopen. Iedereen is gelijk. Alle leden krijgen een shirtje en een trui, zodat we er allemaal netjes bijlopen op het voetbalveld. En had ik al verteld dat wij een vrouwelijke voorzitter hebben? De eerste in het Westland.” Met een knipoog: „Ik zit hier als haar woordvoerder.” KNVB-directeur amateurvoetbal Jan-Dirk van der Zee knikt vanuit het Friese Heerenveen instemmend. „Hier sturen wij de laatste jaren als bond op aan. We hebben zo’n drieduizend verenigingen. Op een kleine honderd na, vaak in stedelijk gebied, gaat het goed en is het merendeel gezond.” Naar kleine veldjes Daar ging vanuit de KNVB een ommezwaai aan vooraf. Van der Zee herinnert het zich nog levendig: „De sfeer heerste: waar moet de sport naartoe? Ik kom uit de retail, daar worden andere vragen gesteld. Wat wil de klant? Die vraag hebben we ook in het voetbal gesteld. De voetballer moet centraal staan, niet het voetbal. De conclusie was dus dat het anders moest.” Hoofdtrainer Ard Looije bij het goedgevulde ballenhok in Naaldwijk. „Wij hebben nu inkomsten uit sponsoring, kantine en contributie.” De grootste en belangrijkste wijziging werd in 2017 doorgevoerd. Het jeugdvoetbal ging naar kleine veldjes. Zes tegen zes tot 10 jaar, acht tegen acht tot 13 jaar. Zonder ranglijsten voor de jongste kinderen. Pas vanaf de middelbare school zou het voetbal worden gespeeld, zoals we het van televisie kennen. Van der Zee: „Dat paste veel beter bij de ontwikkeling van een kind. Maar we werden verguisd. De interpretatie was ’winnen en verliezen mag blijkbaar niet meer’. Dat was helemaal niet de opzet. Het mocht alleen niet meer leidend zijn. Ons doel was: kleiner veld, meer balbezit, meer plezier.” Woede bij bonden om minder geld NOC*NSF voor tennis en vrouwenvoetbal: ’We laten het er niet bij zitten’ In het eerste seizoen werd veel getest. Indribbelen met de bal, de zelfpass, de scheids werd vervangen door een spelbegeleider. Van der Zee: „Achteraf gingen we misschien te snel. Maar een jaar later was iedereen het eigenlijk al vergeten. De doelgroep, de kinderen waren gelijk blij. We zijn doorgegaan. Onze visie en strategie is: meer opgeleide trainers, meer clubs met een hoofd opleiding en meer scheidsrechters-coördinatoren.” De ontwikkeling van het vrouwenvoetbal was daarnaast een zegen. Van der Zee: „In vijftien jaar zijn wij gegroeid tot grootste vrouwensport. De Europese titel in 2017 zorgde voor een piek. Vrouwen in het voetbal zorgen voor een andere sfeer. Met vrouwen en meisjes erbij is er meer gelijkheid. Feminiene competenties zijn wenselijk in de omgang met jeugd, op het veld en in de bestuurskamer. Ons doel is nog steeds dat er meer vrouwen in bestuurlijke functies en als trainer of scheidsrechter bijkomen.” Dat is lang niet zo eenvoudig merken ze ook bij VV Naaldwijk. De Haan: „Vrouwen durven vaak niet als trainer. ’Vraag mijn man maar’, hoor je dan. Zij pakken wel een bardienst. Wij zouden dat graag anders zien, want vrouwen die het veld op durven gaan of in kaderfuncties plaatsnemen, brengen echt iets extra’s.” De Haan: „De KNVB staat tegenwoordig meer naast dan boven de clubs. Bijvoorbeeld als het misgaat met jonge spelers. Dat kan wel eens gebeuren. We hadden een speler die vanwege gedrag een directe rode kaart van de scheidsrechter kreeg. De bond deed een schikkingsvoorstel: 5 wedstrijden schorsing. Of één wedstrijd schorsing en een HALT-traject (daarin leren jongeren zich te beheersen en verantwoordelijkheid nemen voor gedrag en schade, red.). Dat neemt zo iemand aan. En vervolgens krijg je een ambassadeur in de club en het team terug. Iemand die anderen vertelt hoe je je emoties onder controle houdt.” Nooit iemand weigeren Hij vervolgt: „Als voetbalclub sta je midden in de maatschappij. Je leeft met elkaar, je speelt met elkaar en daarin gaan dingen goed en fout. Er zijn op de club nog zat punten om aan te werken, maar als we het met een paar jaar geleden vergelijken is het al wel verbeterd. We zijn gegroeid van zeshonderd naar achthonderd leden. We gaan voor duizend leden. En nee, we zullen nooit iemand weigeren, we blijven voor iedereen toegankelijk. Al moeten we om half negen ’s ochtends of om vier uur ’s middags wedstrijden spelen. Dat moet dan maar.”Van der Zee: „Dat voetbal maar blijft groeien, is een compliment. Maar dat komt alleen maar tot stand omdat verenigingen blijven uitstralen dat voetbal volkssport nummer één is. De contributie wordt over het algemeen laag gehouden, voetbal is van iedereen. Ik ben er trots op dat dat zo is.”